بررسی و مقایسة فاکتورهای مؤثر در صدمات بهره¬برداری جنگل در طرح جنگلداری نکا ظالمرود

هدف این تحقیق تعیین مقدار صدمه‌ و شناسایی عوامل اصلی ایجاد صدمات بهره‌برداری است. در روش بهره‌برداری تک‌گزینی که سبب ایجاد حفره‌های باز در جنگل می‌شود، موضوعی که تاکنون با‌ وجود مطالعات گسترده کمتر به‌آن پرداخته شده است. برای جمع‌آوری اطلاعات از روش پیمایش زمینی و اندازه‌گیری صددرصد نقاط خسارت دیده استفاده شد. مقدار صدمه با توجه به معیارهای فائو در قطعات و در هکتار براساس طبقه، ابعاد، شدت و ارتفاع محل صدمه ارزیابی شدند. برای محاسبة داده‌های دو پارسل از آزمون t مستقل استفاده شد. مقایسة چند‌گروهی داده‌های کمی با استفاده از تجزیة واریانس ANOVA یکطرفه و مقایسة چندگروهی داده‌های رتبه‌ای با استفاده از آزمون کروسکال ـ والیس انجام گرفت. در مرحلة قطع، 5/79 درصد صدمه‌ها‌ در ارتفاع بالای یک متری تنه رخ داد. در مرحلة خروج چوب، 45/90 درصد صدمه‌ها از ارتفاع یک متری تنه به پایین تا محل ریشه و گورچة درخت مشاهده شد. متوسط بیشترین صدمه‌ها در دو پارسل در مرحلة قطع و خروج چوب به ترتیب در ابعاد50- 10 سانتی‌متر‌مربع (44 درصد) و بیش از 200 سانتی‌متر‌مربع (64 درصد) مشاهده شد. شدت صدمه در مرحلة قطع یکی است (72 درصد)، ولی در مرحلة خروج چوب با توجه به شیب محل قطع، در پارسل 51 (95 درصد) بیشتر از پارسل 121 (63 درصد) است. در طبقه‌بندی صدمات در مرحلة قطع، مجموع صدمات در پارسل 51 (33 صدمه) بیشتر از 121 (19صدمه) مشاهده شد. در زادآوری، مقدار صدمات در پارسل 51 در هرسه مرحلة رویشی بیشتر از پارسل 121 است که نوع صدمة زخمی‌شدن تنة نهال‌ها در پارسل 51 در مرحلة خال گروه دو برابر شل گروه و نه برابر نونهال و نهال مشاهده شد. به‌طورکلی مقدار صدمات در مناطق شیبدار بیشتر از مناطق کم‌شیب است (چهار برابر) و عدم رعایت جهت‌های قطع تعیین‌شده تأثیر زیادی بر شدت صدمه دارد.